Dimitri Tokmetzis - De digitale schaduw *** (9 mei 2012)

Is onze privacy wel zo privé? Dimitri Tokmetzis doet een boekje open over onze digitale schaduw, en schetst daarmee een verontrustend beeld. Zijn wij ons er wel genoeg van bewust hoe een en ander in zijn werk gaat? Zijn de gegevens die men gebruikt wel juist? En in hoeverre zijn wij in staat om hier wat aan te doen? 

Anno 2012 ontkom je er niet meer aan: elektronische patiëntendossiers, OV-chipkaart, cameratoezicht, gezichtscans, vingerafdrukken en nog veel meer. Onze digitale gegevens worden regelmatig door anderen gebruikt. Dit heeft voordelen, maar ook zeker nadelen. Ons profiel bepaalt bijvoorbeeld of we wel of niet extra in de gaten gehouden worden, of we ergens naar binnen mogen of niet en of we wel een lening kunnen krijgen of niet. Maar de manier waarop deze gegevens worden verkregen en worden gecategoriseerd is ons niet altijd bekend.

De auteur legt uit hoe een digitaal profiel wordt opgemaakt, en in wat voor situaties er gebruik van wordt gemaakt. Tegelijkertijd laat hij zien dat er soms best reden is tot ongerustheid als dit soort gegevens ongezien worden overgenomen door diverse instanties. Om een greep te doen uit de - soms schrijnende - voorvallen: uithuisplaatsing van kinderen, weigeren van patiënten bij zorgverzekeringen, arrestaties op luchthavens en problemen met visa. In sommige gevallen blijken de gegevens ronduit onjuist te zijn. In de praktijk blijkt dat de controle op digitale gegevens nauwelijks aanwezig is, waardoor dit soort situaties zich voor kunnen doen.

Door de duidelijke schrijfstijl is het een interessant boek, maar gezien de hoeveelheid informatie die je voorgeschoteld krijgt is het geen boek wat je voor je ontspanning gaat lezen. Desondanks heb ik er wel aardig wat van opgestoken en ben ik wat voorzichtiger geworden met de dingen die ik via internet deel.