Jason Mott - De Teruggekeerden ****

Op een zonnige dag in augustus 1966 wordt het tot dan toe gelukkige leventje van het echtpaar Lucille en Harold Hardgrave gruwelijk verstoord; hun achtjarige zoon Jacob verdrinkt in een rivier. Tijdens de grootse zoektocht naar hun zoon is het Harold die de jongen uiteindelijk vindt. De daaropvolgende jaren staan in het teken van diepe rouw. Maar vijftig jaar later staat Jacob ineens voor de deur. Blakend van gezondheid en nog steeds acht jaar oud. En niet alleen Jacob is teruggekeerd, overal in de wereld duiken Teruggekeerden op. Steeds meer mensen voelen zich bedreigd. Wat is er gebeurd, hoe is dit mogelijk? Al snel ontstaat er een enorme chaos en de daaropvolgende gebeurtenissen lijken onvermijdelijk te zijn.

De belofte van spanning en mysterie, die spreekt uit de tekst op de achterflap van dit originele debuut van Jason Mott, wordt mijns inziens behoorlijk waargemaakt. De onderhoudende manier van schrijven zorgt ervoor dat je meteen in het verhaal wordt gezogen. De auteur brengt op gevoelige wijze de vreugde over het weerzien met dierbaren in beeld, maar ook de twijfels en angsten van de personages in ‘De Teruggekeerden’ worden treffend uit de doeken gedaan.

Mott weet met zijn intrigerende boek diverse vragen op te roepen, vragen waar we niet zomaar een antwoord op hebben. Want wat zou jij doen als er ineens een overleden dierbare bij je op de stoep zou staan? In ‘De Teruggekeerden’ zijn de meningen verdeeld en al gauw ontstaat er achterdocht en tegenstand. Maar diegenen wier dierbaren zijn teruggekeerd, klampen zich wanhopig vast aan hun geloof  en hun vertrouwen. Ook Lucille en Harold staan hierin tegenover elkaar. Op aangrijpende wijze laat de auteur zien hoe Lucille onmiddellijk overtuigd is van de hand van God. Zij zorgt voor Jacob zoals ze altijd heeft gedaan, daarbij haar ogen sluitend voor de aanwijzingen dat er iets niet klopt. Harold daarentegen is niet overtuigd van het feit dat deze Jacob werkelijk zijn zoon is, en sluit zich in eerste instantie voor de jongen af. Mott brengt dit geheel zo goed onder woorden dat je jezelf als lezer regelmatig de vraag stelt: hoe zou ik hiermee omgaan als het mij zou overkomen?

Mij overviel een gevoel van spijt toen ik het boek uit had. Het had mij stevig in zijn greep en ik had graag nog wat langer willen doorlezen over Harold, Lucille en Jacob. Hoewel je aan het eind niet alle ontwikkelingen beantwoord ziet, draagt dat voor mij juist bij aan de magie van het verhaal. ‘De Teruggekeerden’ is een echte pageturner, die je verbaast, ontroert, beangstigt en verrast. Jason Mott heeft met dit ontroerende debuut diepe indruk op mij gemaakt.

Hierbij wil ik Harlequin Holland hartelijk danken voor het toesturen van een recensie-exemplaar van 'De Teruggekeerden'.