Robert Thomson - Het kille doodskleed ***
Puck Scheltinga van Beuningen erft haar ooms vermogen, zegt haar baan op en blijft in zijn boerderij in het Achterhoekse dorpje IJsseldijk wonen. In de luwte van het rurale Oosten denkt ze aan een rustig bestaan. Dat pakt echter anders uit. Willem, haar grote liefde, net terug van wereldreis, helpt Puck te herstellen van een zwaar traumatische ervaring. Maar dan treft het noodlot hém. Hij wordt als comapatiënt afgevoerd naar Instituut Sparrenbos, waar ooit Pucks oom verbleef en waar iedereen haar kent. Door wat Willem is overkomen ontwikkelt Puck een schuldgevoel. Na een bezoek aan hem loopt ze tijdens een sneeuwstorm het bos in om haar gedachten te ordenen. Dat wordt haar bijna fataal. Na opnieuw een gevoelig verlies denkt ze dat het kille doodskleed voorgoed aan haar kleeft. Op advies van psychiater Janneke vertrekt ze naar de Côte d’ Azur om te ontstressen. Ze koopt een villa om Willem daar te kunnen verplegen. Maar ze wordt verliefd op haar Franse makelaar en trouwt met hem. Ze laat Willem echter niet vallen, gaat noodgedwongen een dubbelleven leiden en raakt in een morele spagaat. Door het hectische bestaan grijpt ook het psychische trauma haar opnieuw bij de keel.
Mijn eerste kennismaking met de boeken van auteur Robert Thomson was het boek ‘De offerschalen van Satan’, en dat beviel mij goed. Ik was dan ook enorm benieuwd naar zijn nieuwste roman ‘Het kille doodskleed’. Niet echt een titel die je zou verwachten bij een roman en daarom des te interessanter.
De kracht van Robert Thomson ligt in het levensecht neerzetten van zijn personages, compleet met al hun emoties, twijfels en gedachtespinsels. Het kost je als lezer absoluut geen moeite om het verhaal voor je ogen te zien gebeuren. Zoals we van Thomson gewend schrijft hij met een daverende vaart. En niet alleen het verhaal; ook de hoofdpersoon doorstaat de ene verschrikking na de andere. Iets teveel verschrikkingen, naar mijn mening. Soms is het beter om wat meer rust in het verhaal te brengen. Dat komt een prettige leeservaring alleen maar ten goede.
Theatrale dialogen, het veelvuldig gebruik van spreektaal, voelbare diepgang, een vlotte schrijfstijl en de nodige humor. Het zijn allemaal typerende kenmerken voor deze sympathieke auteur. Het getuigt van een groot inlevingsvermogen. Dat komt vooral ook naar voren wanneer Thomson de gedachtegang van zijn personages uit de doeken doet. Het maakt dat je de hoofdpersonen, en dan vooral Puck, steeds beter leert kennen.
Toch mis ik de gevoeligheid en de rustige manier van schrijven die ik mij herinner van ‘De offerschalen van Satan’. De enorme aaneenschakeling van gebeurtenissen, de een nog erger dan de ander, vind ik persoonlijk wat teveel van het goede. Juist kiezen voor wat minder wendingen in het verhaal, en de overgebleven wendingen uitgebreider weergeven, zou voor mij bijgedragen aan de kracht van ‘Het kille doodskleed’.
Niettemin een goed boek om te lezen, maar fasten your seatbelts want Thomson houdt de vaart er goed in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten