vrijdag 14 november 2014

Robert Thomson – De offerschalen van Satan ****

De frivole en onbezonnen Paula van Laken valt tot ieders verbazing voor de onbeholpen charmes van advocaat Marcel Aalbers. Hij komt uit een streng gereformeerd milieu, maar dat vergeeft ze hem. Eenmaal getrouwd ontdekt ze pas wat zijn opvoeding bij hem losmaakt. Paula wordt het doelwit van zijn opgekropte frustraties. In een driftaanval slaat hij haar het ziekenhuis in. In de twee jaar dat Marcel zijn straf uitzit probeert Paula met hulp van hartsvriendin Jolijn haar leven weer op de rit te krijgen. Mannen heeft ze afgezworen en kinderen krijgen is door de mishandelingen voorgoed van de baan. Dan ontmoet ze de steenrijke Jack. Voorzichtig durft ze weer van het leven te genieten. Maar het noodlot slaat opnieuw toe, heftiger dan ze ooit had verwacht. 


Robert Thomson, romanschrijver vanaf 2009, heeft een eigen, soms rebelse kijk op het leven. Het uitwerken van de karakters van en de gebeurtenissen rond zijn personages vindt hij de essentie van een goede roman. Op 7 september 2014 kwam zijn vierde roman 'De offerschalen van Satan' uit. Eerder verschenen  'Een onverwachte erfenis' (2012), 'De zwarte spiegel' (2012) en 'Een obsessieve drang' (2013).

Paula komt na haar huwelijk met Marcel tot de ontdekking dat de strenge, religieuze wijze waarop hij is opgevoed van hem een gefrustreerde man heeft gemaakt. En dat zij het lijdend voorwerp blijkt te zijn valt niet langer te ontkennen. In het begin lijkt het nog om incidenten te gaan, maar al snel zijn de vernederende mishandelingen een dagelijks terugkerend ritueel waarover zij angstvallig zwijgt. Tot het op een kwade dag afschuwelijk mis gaat. Getekend voor het leven lukt het Paula toch om de scherven van haar leven bij elkaar te vegen en opnieuw te beginnen. Maar net wanneer het geluk haar toelacht haalt het verleden haar op gruwelijke wijze in.

‘De offerschalen van Satan’ is voor mij de eerste kennismaking met de boeken van Robert Thomson en dat is mij goed bevallen. Thomson heeft een geheel eigen manier van schrijven en dat werkt erg verfrissend. Als lezer voel je je bijna één met het verhaal waardoor je je heel goed in de personages kunt verplaatsen. De auteur weet het zelfs voor elkaar te krijgen dat je sympathie kunt opbrengen voor de dader en de omstandigheden waarin hij opgroeide. De ronduit gruwelijke vernederingen waar Paula aan wordt bloot gesteld zijn zo aangrijpend weergegeven dat je er de koude rillingen van krijgt. Juist het feit dat Thomson daarbij niet overmatig in detail treedt maakt de gevoelens van afschuw des te groter.


Hoewel ik in eerste instantie aan het bijna joviale taalgebruik van Thomson moet wennen, blijkt dat gaandeweg juist heel goed uit te pakken bij het weergeven van de verschillende emoties van de hoofdpersonen. Het eerste deel van ‘De offerschalen van Satan’ is een aaneenschakeling van schokkende taferelen die je kippenvel bezorgen. De auteur laat de gruwelijke dreiging haast van de bladzijden afspatten. De weerzinwekkende wijze waarop de dader het geloof en de bijbel misbruikt om aan zijn haast duivelse gerief te komen, vervult je met afschuw. De diepgewortelde angst van Paula grijpt je naar de keel. Je huilt met haar mee en hoopt dat zij zal weten te ontsnappen aan de vreselijke onderdrukking door haar echtgenoot. De manier waarop dat uiteindelijk gebeurt is zo aangrijpend uitgewerkt dat het je op het puntje van je stoel doet belanden. En als in het tweede gedeelte dan toch de zon weer voor haar lijkt te gaan schijnen, durf je daar als lezer haast niet op te vertrouwen. In de aanloop naar de schokkende ontknoping kun je het boek dan ook niet meer wegleggen. Je wilt alleen maar blijven doorlezen om te ontdekken hoe het afloopt.

Ik heb genoten van 'De offerschalen van Satan'. Een echt aanrader dus!

2 opmerkingen:

  1. Dank je voor deze lovende recensie, Sandra. Ik schrijf om bij de lezers emoties op te roepen en om ze te vermaken.

    BeantwoordenVerwijderen