Robert Thomson - Het kille doodskleed ***

Robert Thomson - Het kille doodskleed ***

Puck Scheltinga van Beuningen erft haar ooms vermogen, zegt haar baan op en blijft in zijn boerderij in het Achterhoekse dorpje IJsseldijk wonen. In de luwte van het rurale Oosten denkt ze aan een rustig bestaan. Dat pakt echter anders uit. Willem, haar grote liefde, net terug van wereldreis, helpt Puck te herstellen van een zwaar traumatische ervaring. Maar dan treft het noodlot hém. Hij wordt als comapatiënt afgevoerd naar Instituut Sparrenbos, waar ooit Pucks oom verbleef en waar iedereen haar kent. Door wat Willem is overkomen ontwikkelt Puck een schuldgevoel. Na een bezoek aan hem loopt ze tijdens een sneeuwstorm het bos in om haar gedachten te ordenen. Dat wordt haar bijna fataal. Na opnieuw een gevoelig verlies denkt ze dat het kille doodskleed voorgoed aan haar kleeft. Op advies van psychiater Janneke vertrekt ze naar de Côte d’ Azur om te ontstressen. Ze koopt een villa om Willem daar te kunnen verplegen. Maar ze wordt verliefd op haar Franse makelaar en trouwt met hem. Ze laat Willem echter niet vallen, gaat noodgedwongen een dubbelleven leiden en raakt in een morele spagaat. Door het hectische bestaan grijpt ook het psychische trauma haar opnieuw bij de keel.

Mijn eerste kennismaking met de boeken van auteur Robert Thomson was het boek ‘De offerschalen van Satan’, en dat beviel mij goed. Ik was dan ook enorm benieuwd naar zijn nieuwste roman ‘Het kille doodskleed’. Niet echt een titel die je zou verwachten bij een roman en daarom des te interessanter.

De kracht van Robert Thomson ligt in het levensecht neerzetten van zijn personages, compleet met al hun emoties, twijfels en gedachtespinsels. Het kost je als lezer absoluut geen moeite om het verhaal voor je ogen te zien gebeuren. Zoals we van Thomson gewend schrijft hij met een daverende vaart. En niet alleen het verhaal; ook de hoofdpersoon doorstaat de ene verschrikking na de andere. Iets teveel verschrikkingen, naar mijn mening. Soms is het beter om wat meer rust in het verhaal te brengen. Dat komt een prettige leeservaring alleen maar ten goede.

Theatrale dialogen, het veelvuldig gebruik van spreektaal, voelbare diepgang, een vlotte schrijfstijl en  de nodige humor. Het zijn allemaal typerende kenmerken voor deze sympathieke auteur. Het getuigt van een groot inlevingsvermogen. Dat komt vooral ook naar voren wanneer Thomson de gedachtegang van zijn personages uit de doeken doet. Het maakt dat je de hoofdpersonen, en dan vooral Puck, steeds beter leert kennen.

Toch mis ik de gevoeligheid en de rustige manier van schrijven die ik mij herinner van ‘De offerschalen van Satan’. De enorme aaneenschakeling van gebeurtenissen, de een nog erger dan de ander, vind ik persoonlijk wat teveel van het goede. Juist kiezen voor wat minder wendingen in het verhaal, en de overgebleven wendingen uitgebreider weergeven, zou voor mij bijgedragen aan de kracht van ‘Het kille doodskleed’.

Niettemin een goed boek om te lezen, maar fasten your seatbelts want Thomson houdt de vaart er goed in!

Marelle Boersma - Blind date ***

Moon is single en zoekt haar geluk in het datingcircuit. Ze houdt een blog bij met alles wat ze meemaakt. Haar blog groeit uit tot een gigantisch populaire plek waar mensen elkaar ontmoeten. Ze krijgt steeds meer reacties, maar een van haar volgers is wel erg fanatiek. Hij wil háár. Het leven van Moon staat op het spel. Er is een oplossing, maar die is wel erg rigoureus...

Als ras-echte fan van de boeken van Marelle Boersma, hoefde ik niet na te denken toen Uitgeverij De Crime Compagnie mij vroeg of ik mee wilde doen aan een blogtour. Uiteraard! De succesvolle auteur brengt het ene boek na het andere uit, allemaal even spannend. Ik was dus reuze benieuwd naar ‘Blind date’.

Op de prachtige cover staat de term ‘psychologische thriller’ en dat is ‘Blind date’ zeer zeker.
Vanaf de allereerste pagina’s begint Boersma meteen een beklemmend gevoel op te bouwen. Zij weet als geen ander een sfeer neer te zetten waarvan je weet dat die zo ineens om kan slaan. Hier en daar wordt een tipje van de sluier opgelicht, niet te ver maar net genoeg om je nieuwsgierigheid te prikkelen. En bladzijde voor bladzijde word je meegezogen in het verhaal.

En toch…langzaam wordt het mij duidelijk dat ‘Blind date’ een heel ander boek is dan ik van Marelle Boersma gewend ben. Op zich is dat natuurlijk juist interessant, maar voor mij persoonlijk pakt het niet zo goed uit. Waar ik mij normaal gesproken meteen kan verplaatsen in de hoofdpersonen, die Boersma zo knap weet weer te geven, kost mij dat nu toch echt moeite. De personages in deze nieuwe thriller hebben allemaal twee heel verschillende kanten die zo vaak switchen dat ik de draad van het verhaal kwijt raak. En dat is jammer. Het haalt voor mij de vaart uit het verhaal.

Aan de andere kant kun je niet anders dan bewondering hebben voor de onuitputtelijke fantasie van Boersma. De thrillerauteur zet wederom een wervelend verhaal neer. De onderliggende spanning is steeds aanwezig, en dit verslapt niet. Langzaam geven de gebeurtenissen de schrijnende waarheid prijs. Als lezer word je regelmatig op het verkeerde been gezet; net als je het idee hebt dat je snapt hoe het zit, komt de auteur met een wending in het verhaal waardoor je weer totaal in het duister tast. En dat is toch wel echt de kracht van Marelle Boersma. Zij beheerst dat als geen ander.

Toch weet het verhaal me pas in de tweede helft van ‘Blind date’ weer goed te pakken. De aanloop naar de ontknoping zit dan ook heel goed in elkaar. De onthullingen en wendingen volgen elkaar vlot op, waardoor het verhaal ineens weer leest als een trein. De plot is meedogenloos en tegelijkertijd onthutsend, maar laat mij toch ook achter met het gevoel dat ik niet op al mijn vragen antwoord heb gekregen.

‘Blind date’ is verrassend, vernieuwend, onthutsend en spannend. Toch heeft Marelle Boersma mij dit keer niet geheel weten te overtuigen.