Michael Robotham - Door mijn ogen ****

Marnie en Daniël vormen met hun twee kinderen een - op het oog - gelukkig gezin. Dan verdwijnt Daniël van de ene op de andere dag. Marnie blijft alleen achter met de kinderen, zonder geld en met een stoet aan schuldeisers - en erger - op de stoep. Alsof dat al niet erg genoeg is, heeft Marnie ook nog eens geen flauw idee waar Daniël is en of hij überhaupt nog leeft.
Tijdens het doorzoeken van zijn spullen stuit Marnie op een dvd die Daniël aan het maken was voor haar naderende verjaardag. De dvd bevat diverse felicitaties en leuke anekdotes van vrienden en familie. Vlak nadat het beeld op zwart gaat, verschijnt er echter nog een boodschap voor Marnie. De woorden - ferm en vol haat uitgesproken - zijn volkomen duidelijk en laten Marnie verbijsterd achter.

Lees mijn gehele recensie op Leesfanaten.nl...

Willeke Linneman - Hallo Paleo ****

In 'Hallo Paleo' geeft Willeke Linneman een duidelijke uitleg van wat het Paleo-dieet nu eigenlijk precies inhoudt. In het kort: eten zoals de natuur het bedoeld heeft. Dat wil zeggen: groenten, fruit, noten, zaden, knollen, eieren en vlees van wilde dieren.
Men spreekt ook wel van oer-voeding, gebaseerd op het voedingspatroon van onze verre voorouders. Onder andere dus geen granen, zuivel, aardappels en peulvruchten omdat deze teveel negatieve invloed uitoefenen op ons gestel.

Lees mijn gehele recensie op Leesfanaten...

Kristien Hemmerechts - De vrouw die de honden eten gaf ****

Odette zit in de gevangenis vanwege haar betrokkenheid bij een berucht zedenmisdrijf; haar man M is de hoofddader. Het afgrijselijke karakter van deze misdaad alsmede haar gruwelijke aandeel daarin maken haar tot de meest gehate vrouw in België.

Inmiddels heeft ze er 25 jaar van haar straf op zitten; tijd genoeg dus om na te denken over hoe het zover heeft kunnen komen. Odettes jeugd en haar relatie met M hebben haar gevormd. De constante druk - eerst van haar moeder en later van M - zorgen ervoor dat zij beslissingen neemt die voor anderen onbegrijpelijk zijn. Haar angst voor M is groot: "Alleen een geoefend oor hoorde het gevaar. Wie hem niet goed kende, rook geen onraad". 

Daardoor deed ze alles wat hij haar opdroeg. Bijna alles...

Lees mijn gehele recensie op Leesfanaten.nl...

Pierre Lemaitre - Alex ***

Alex wordt in elkaar geslagen, ontvoerd en opgesloten in een verlaten pakhuis. Als ze bij bewustzijn komt bevindt zij zich in een hangende houten kooi flink wat meters boven de vloer. Eerst komt haar ontvoerder regelmatig langs om haar te vernederen, dan ineens ziet zij niemand meer. Niemand…behalve een aantal ratten die van een afstand naar haar gluren. Commandant Camille Verhoeven, belast met het onderzoek naar haar verdwijning, heeft totaal geen aanknopingspunten. Toch zet hij alles op alles om het slachtoffer te vinden. Maar is Alex eigenlijk wel een slachtoffer?

Pierre Lemaitre heeft een beklemmende manier van schrijven. Hij schud met het grootste gemak de meest gruwelijke details uit zijn pen, binnen no-time staat het kippenvel op je rug. ‘Alex’ is opgedeeld uit drie delen. Deel één begint bij de ontvoering van Alex, en de gruwelijkheden volgen elkaar dusdanig rap op dat Lemaitre aanvankelijk de aandacht goed vast weet te houden. Het feit dat de Franse auteur zijn personages niet tot leven weet te wekken op papier, maakt dat je maar niet in het verhaal komt. En dat is jammer want de ingrediënten voor een pakkend verhaal zijn wel degelijk aanwezig. Deel twee wist mij hierdoor maar matig te boeien.

Dat wordt echter volledig goedgemaakt door het afsluitende deel, waarin langzaam het hoe en waarom wordt ontvouwen. Zonder de richting van het verhaal prijs te geven, durf ik te beweren dat de plot werkelijk briljant is! De beklemmende toon is wederom huiveringwekkend aanwezig, en zijn de personages zo goed weergegeven dat het net is of je naar een film zit te kijken. Wanneer Lemaitre langzaam onthult wat de beweegredenen van Alex zijn, pas dan komt dit personage tot leven, voel je haar duistere emoties en doelgerichtheid van haar handelingen en lukt het je zonder moeite je in haar te verplaatsen.

Met dit gedeelte van ‘Alex’ heeft Pierre Lemaitre mij weten te overtuigen dat deze thriller wel degelijk een aanrader is, zij het met een wat minder gedeelte in het midden.

Hierbij wil ik Xander Uitgevers bedanken voor het beschikbaar stellen van het boek.

Workshops gegeven door thrillerauteur Marelle Boersma

"Droom jij ook van een eigen boek? Wil je beter leren schrijven? Eindelijk dat gedroomde boek afmaken? Niet meer vastlopen? Dat kan! Want schrijven kun je leren." (Marelle Boersma)

Marelle Boersma heeft veel succesvolle thrillers op haar naam staan, o.a. 'Vals Alarm', 'Moederziel' en 'Ik volg je'. Inmiddels is zij druk bezig met haar volgende thriller die de titel 'Nobody' meekrijgt. Maar dat is niet het enige waar zij zich mee bezig houdt; Marelle verzorgt verschillende workshops.
Tijdens deze schrijftrainingen leert de auteur je o.a. hoe je je personages tot leven kunt wekken, hoe je de opbouw van een boek aanpakt en hoe je werkt met goede spanningsbogen.
Marelle zorgt ervoor dat het aantal mensen die de training komt volgen niet te groot is (5 - 12 personen), zodat er ook ruimte is voor individuele aandacht. Zo leer je des te meer!

Mede door het enthousiasme van Marelle en de gezamenlijke liefde voor schrijven van de cursisten, zijn deze trainingen een groot succes.
Ben je nieuwsgierig gewordenen wil je je aanmelden of wil je eerst wat meer informatie lezen, neem dan hier een kijkje om te zien welke trainingen Marelle Boersma verzorgt.
De verschillende locaties en prijzen zijn daar uiteraard ook te vinden.

Louelle - Freule van de straat *****

Louelle is een levenslustige, jonge vrouw die alles doet voor haar kinderen en voor de man(nen) in haar leven. Het probleem is echter dat zij steeds weer valt voor de charmante mannen met de vlotte babbels. Steevast zorgen deze mannen voor een flink pak ellende; Louelle valt ten prooi aan mishandeling, uitbuiting en verwaarlozing. In die roerige periode probeert ze tegelijkertijd haar baan te behouden, voor haar kinderen te zorgen en overeind te blijven. Tot de situatie dusdanig uit de hand loopt dat zij met haar kinderen moet vluchten. Waarom kiest ze toch steeds weer voor de verkeerde vent? Op zoek naar antwoorden duikt Louelle in haar verleden en doet daar schrikbarende ontdekkingen.

Louelle heeft een warme manier van schrijven. Ze schroomt niet om de meest vreselijke gebeurtenissen met de lezer te delen, en is daarbij heel open over de gruwelijkheden en de angsten die ze heeft moeten doorstaan. Louelle is gezegend met een gezonde dosis zelfspot, waardoor het geheel leest als een trein en je soms een glimlach niet kunt onderdrukken. Desondanks is de dreigende strekking van ‘Freule van de straat’ volkomen duidelijk. De machteloosheid, de angst, de bezorgdheid om haar ‘gozertjes’ –zoals ze haar zoontjes noemt- en de verstikkende wetenschap dat ze er volkomen alleen voorstaat, grijpen je naar de keel. Soms lijken de keuzes die Louelle maakt naïef, maar ze is zo wanhopig op zoek naar warmte, liefde en erkenning dat ze steeds weer de verkeerde man kiest. Nadat ze aan de zoveelste dreigende situatie is ontkomen neemt ze een drastische besluit; ze duikt diep in haar verleden om uit te vinden waarom ze toch steeds weer in dit soort gevaarlijke situaties terecht komt. 

Tijdens het lezen van ‘Freule van de straat’ groeide mijn respect voor Louelle bij elke pagina die ik omsloeg. De allesomvattende liefde voor haar kinderen, de overlevingsdrang die toch elke keer weer de kop opsteekt, de kracht die zij heeft om toch weer de scherven op te pakken en er het beste van te maken. Ik weet niet of ik in haar plaats de kracht had gehad om overeind  te blijven. De gebeurtenissen in haar jeugd zijn schrijnend, maar langzaam begin je als lezer te begrijpen hoe het komt dat de gebeurtenissen daarna voor Louelle alleen nog maar schrijnender worden. De inhoud en volgorde van de verschillende hoofdstukken –niet chronologisch- laten vele puzzelstukjes op zijn plaats vallen.  Uiteindelijk gaat zij de confrontatie aan met de mensen die in haar jeugd het dichtst bij haar stonden. Het blijkt een enorme beerput te zijn die ze opentrekt, maar met alle kracht die ze in zich heeft vecht Louelle voor erkenning en respect. Voor zichzelf en voor het kleine meisje dat ze vroeger was. Maar meer nog voor haar ‘gozertjes’ zodat die op kunnen groeien tot krachtige, evenwichtige mannen die vertrouwen hebben in zichzelf. Ze leert ze het allerbelangrijkste in het leven; wees jezelf, geloof in jezelf en laat je door niemand daarvan afbrengen!

Lieve Louelle, ik heb enorm veel bewondering voor je gekregen.
Dank je wel dat ik jouw verhaal mocht lezen! 

Loes den Hollander – Dekmantel *****

Twaalf jaar geleden werd de veertienjarige Jellemieke Kaagman verkracht en vermoord, van de dader ontbrak elk spoor. Tot nu. Eindelijk is er een DNA-match en wordt de dader opgepakt. De blijdschap over zijn arrestatie slaat bij de ouders van Jellemieke al snel om in woede, ongeloof en wraakgevoelens. Nu de moordenaar bekend is, blijkt het heel moeilijk om hun jarenlange zoektocht om te zetten naar een manier om het verlies van hun dochter te gaan verwerken. Hun huwelijk komt hierdoor zwaar onder druk te staan. Maar niet alleen zij zijn slachtoffer, ook de vrouw en kinderen van de dader zijn ontredderd. Het  beeld van Winston Ranzijn, de man die jarenlang een toegewijde echtgenoot en vader leek te zijn,  wordt wreed verstoort. Echtgenote Maggie zit vol met vragen maar Winston weigert haar te zien. En dan raakt de jongste dochter van de moordenaar spoorloos verdwenen...

Wederom heeft Loes den Hollander mij weten te raken met haar boek.
‘Dekmantel’ is niet alleen spannend en erg goed geschreven, maar vooral draagt het een onderliggende boodschap uit. Het laat je nadenken en eerlijk naar  jezelf kijken; wat zijn jouw normen en waarden en hoe lang weet jij daaraan vast te houden? Zou er een aanleiding kunnen zijn waardoor je van dat rechte pad afstapt en misschien wel tot een rigoureuze beslissing zou kunnen komen? En hoe zit het met je dierbaren, ken je ze echt wel zo goed?

Met een enorm inlevingsvermogen heeft den Hollander de verschillende personages gestalte gegeven.
Vooral de wat onzekere Maggie, de echtgenote van de dader, raakte mij diep. De verschillende fases waar zij doorheen gaat zijn hartverscheurend. In brief-vorm (sterke keuze!) gaat ze bijna ten onder in haar zoektocht naar antwoorden op vragen die soms te erg zijn om over na te denken. Winston weigert met haar te praten dus gaat ze zelf op onderzoek uit. Terugkijkend op hun leven samen is ze onderhevig aan gevoelens van verraad, boosheid, onmacht en schuldgevoelens. Had ze, als ze misschien beter had opgelet, de moord op Jellemieke kunnen voorkomen? Waren ze dus toch niet zo gelukkig als dat ze dacht? Was ze zelf eigenlijk wel zo gelukkig geweest al die jaren? En hoe had ze het niet kunnen merken?

En dan is plotseling de jongste dochter van Winston Ranzijn spoorloos verdwenen, en volgen de huiveringwekkende gebeurtenissen elkaar in rap tempo op. Maggie weigert aan de kant te blijven staan toekijken en met gevaar voor eigen leven probeert ze de onderste steen boven te krijgen. Het zinderende plot is een echte ‘den Hollander’; onverwacht, scherp, zonder losse eindjes en je achterlatend met het kippenvel op je armen…

Kortom: een weergaloze 5-sterren-thriller met een geniaal gekozen cover en een plot wat schreeuwt om een  verfilming!

Richard Phillips & Stephan Talty – Overboord ****

Het lijkt een dag als alle anderen op het schip 'Maersk Alabama' waarop kapitein Richard Phillips het gezag voert. Maar niets is minder waar. Binnen luttele uren worden hij en zijn bemanning gegijzeld door gewapende Somalische piraten. Kapitein Phillips gaat tot het uiterste om zijn bemanning te beschermen, daarbij zijn eigen veiligheid in de waagschaal stellend.
Dat resulteert in een ontvoering op open zee, doodsbedreigingen en diverse mishandelingen.
Na een zenuwslopende periode van vijf dagen - waarin de Navy SEALs flink onderhandelt met de piraten - maakt uiteindelijk een spectaculaire reddingsactie een einde aan de folteringen van kapitein Richard Phillips.

Lees mijn gehele recensie op Leesfanaten...

Anja Feliers – Vergeet mij niet ****

Een snikhete zomer. Als Wim na een lange dag op kantoor weer naar huis wil vertrekken, treft hij zijn zoontje Fenne levenloos aan op de achterbank. De nachtmerrie van elke ouder...
Hoe kan Wim zijn vrouw Saskia nog in de ogen kijken? Hoe moet hun dochtertje Bo nu verder? Wim zoekt hulp bij psychologe Kathleen Verlinden, maar zij voelt al snel aan dat er iets niet klopt.
Kan je relatie zo'n tragedie overleven? En kun je je partner ooit nog vertrouwen?


De tekst op de achterflap van ‘Vergeet mij niet’ pakte mij meteen. Hoe kun je verder na zo’n vreselijk drama? Het stelde me lichtelijk teleur dat het boek een geheel andere wending bleek te nemen dan ik had gehoopt, maar de meeslepende manier van schrijven zorgde ervoor dat ik de auteur dit al snel vergaf. Anja Feliers bezit de kunst om je de wereld om je heen te doen vergeten. De duidelijke schrijftaal, het enorme inlevingsvermogen, de onthutsende wendingen en het beklemmende gevoel waarmee het verhaal je in zijn greep houdt verrasten mij volkomen.
Geen enkel moment zakt de spanning in. Oke, bepaalde passages zijn ietwat vergezocht en roepen meer vragen op dan er beantwoord worden, maar daarentegen wordt het geheel met zo’n bloedstollende vaart uit de doeken gedaan dat je niets anders wilt dan doorlezen. Bovendien laat de waanzinnig goede ontknoping je vol verbijstering achter. En dat is nou juist wat voor mij een thriller steengoed maakt; een boek wat je naar de keel vliegt en die je alleen opzij legt in uiterste noodgevallen!

Ik heb enorm genoten van deze spannende pageturner en ga zeker op zoek naar de eerdere boeken van Anja Feliers.

Deon Meyer - 'Spoor' ***

Lemmer wordt overgehaald mee te gaan als begeleider bij een neushoorntransport waarbij hij al gauw op problemen stuit. Milla Strachan verlaat haar echtgenoot en zoon om nu eindelijk voor zichzelf te kiezen; ze neemt een baan aan bij de geheime dienst. Mat Joubert houdt zich bezig met een mysterieuze vermissingzaak. Deze personen lijken op het eerste gezicht niets met elkaar van doen te hebben maar schijn bedriegt; 'dit is net die begin'.

Lees mijn gehele recensie op Leesfanaten: