Blogtour AW Bruna: Michel Bussi - Laat mijn hand niet los ***

Liane en Martial hebben een droomvakantie op het prachtige eiland Réunion met hun zesjarige dochtertje Sofa. Op een middag gaat Liane even naar hun kamer, maar ze komt niet meer terug. Als Martial naar boven gaat om te kijken waar ze blijft, ziet hij dat de kamer doorzocht is, zijn vrouw en al haar kleren zijn verdwenen en overal bloed ligt.
Hoewel Martial in eerste instantie met de politie meewerkt, slaat hij binnen vierentwintig uur met zijn dochtertje op de vlucht. In plaats van gekwetste echtgenoot is hij nu hoofdverdachte. 
Zo begint een klopjacht zoals Réunion nog nooit heeft meegemaakt. Heeft Martial zijn vrouw vermoord of is hij slachtoffer van een vooropgezet plan? Want het is niet de eerste keer dat Martial op het eiland is. Het verleden komt gevaarlijk dichtbij ...

Voor Uitgeverij Signatuur doe ik mee met de blogtour van AW Bruna. Samen met negen collega-bloggers ontving ik een exemplaar van 'Laat mijn hand niet los', geschreven door Michel Bussi. Elk van ons schrijft hier zijn/haar eigen blog over, zodat het boek rondom de publicatiedatum in het zonnetje wordt gezet.

Deze spannende roman is mijn eerste kennismaking met de populaire, Franse auteur Michel Bussi. Het boek is de eerste titel die bij ons in Nederland verschijnt, in Frankrijk werden in recordtempo 50.000 exemplaren verkocht. De flaptekst intrigeerde me meteen; een belofte van mysterie en spanning, omlijst door een tropisch paradijs.

De schrijfstijl van Bussi is anders dan ik gewend ben; het is een stijl waar niet iedereen zomaar van houdt. Bussi maakt namelijk gebruik van vele, uitgebreide omschrijvingen van mensen, gebaren, steden, omgeving en zo meer. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn, ware het niet dat de auteur dit ook doet in gedeeltes waar hij nu juist de spanning opvoert. Dat vind ik erg jammer; het haalt behoorlijk de vaart uit het verhaal. Net als je er eens goed voor gaat zitten is de spanningsboog alweer ingezakt.

Vreemd genoeg laat Bussi dit achterwege in de gedeeltes waar Martial met Sofa op de vlucht is. Dit zijn dan ook de passages waar alles op zijn plek valt: spanning, snelheid, mysterie. De auteur geeft de lezer een inkijkje in het hoofd van de opgejaagde Martial. Uitvoerig beschrijft hij zijn gedachtes, zijn angstige twijfels en zijn wanhopige pogingen om uit handen te blijven van de politie. Tegelijk

laat hij de lezer in het ongewisse wat betreft Martials schuld; heeft hij zijn vrouw vermoord, of is hij toch onschuldig? 

Ook laat de Franse auteur geregeld de kleine Sofa aan het woord. De angst van het meisje kruipt onder je huid, en haar bange vermoedens rondom de dood van haar moeder en de rol van haar vader daarin bezorgt je kippenvel. Het meisje wordt verteerd door een haast traumatische angst en klampt zich wanhopig vast aan de liefde voor haar vader. Hier weet Michel Bussi mij eindelijk voor zich te winnen en me stevig aan het boek gekluisterd te houden. De ijzingwekkende vlucht van vader en dochter, het ietwat haperende onderzoek van de politie, personen die op eigen houtje op zoek gaan naar de waarheid, verrassende onthullingen uit het verleden; in volle vaart word je meegenomen naar een onthutsende ontknoping. In rap tempo volgen de ontwikkelingen elkaar op, en word ik alsnog gegrepen door 'Laat mijn hand niet los'.

Een mooie hoofdrol in het boek is weggelegd voor het exotische eiland Réunion, gelegen ten oosten van Madagaskar. Het eiland is erg geliefd onder toeristen, vooral bergbeklimmers en natuurliefhebbers. Grote trekpleisters zijn de vulkaan Piton de la Fournaise en het strand van Boucan-Canot. Een leuk weetje is het feit dat Réunion -door zijn ligging- de eerste plek was waar op 1 januari 2002 de euro ingevoerd werd.