Isa Maron – Galgenveld ****

De negentienjarige scholiere Kyra Slagter is druk aan het studeren voor haar eindexamens. Dat wordt flink aan het wankelen gebracht wanneer er een gruwelijke moord wordt gepleegd. Door een tip van haar broer is Kyra als een van de eersten op de plek waar het lijk gevonden is. Gefascineerd als zij is door alles wat met forensisch onderzoek te maken heeft, probeert ze zelf te onderzoeken wat er gebeurd is. Al snel komt zij tot een schokkende ontdekking…

‘Galgenveld’ is het eerste deel in de vierdelige thrillerserie ‘De Noordzeemoorden’ en bij de lancering werd flink uitgepakt: deze nieuwste thriller van Isa Maron verscheen in drie delen als gratis bijlage bij het ‘Algemeen Dagblad’.

De jonge Kyra loopt rechercheur Maud Mertens flink voor de voeten tijdens het onderzoek. Mertens schud haar eerst geërgerd van zich af, tot ze zich realiseert dat Kyra al behoorlijk wat aanwijzingen lijkt te hebben. Daarmee lijkt de enthousiaste scholiere haar steeds een stap voor te zijn. Uiteindelijk zet Mertens haar irritatie opzij; samen gaan zij de strijd aan met de koelbloedige moordenaar.

Maron’s grote kracht is het omschrijven en uitbouwen van haar hoofdpersonen. De wisselende emoties en karaktertrekken zijn herkenbaar en geloofwaardig, zelfs de onderliggende kwellingen van de dader doen je inzien hoe iemand er toe kan komen de controle over zijn leven te verliezen. De auteur laat je een kijkje nemen in het hoofd van haar personages, door het beeldend weergeven van wat zij denken en voelen leer je ze steeds beter kennen.

Hoewel de samenwerking tussen de geoefende rechercheur en de jonge, ietwat overmoedige, Kyra goed is gekozen, zet ik wel een kleine kanttekening bij het feit dat Kyra eerder ideeën over het onderzoek lijkt te opperen dan de ervaren rechercheur. Hoewel het goed in het verhaal past, komt het niet zo geloofwaardig over. Hetzelfde geldt voor de omgang met elkaar: soms lijkt Kyra de volwassene te zijn en niet Mertens zelf, wat een beetje een vertekend beeld geeft. Maar dat doet verder niets af aan het steengoede en intrigerende verhaal van ‘Galgenveld’.

Het is Isa Maron wederom gelukt een gruwelijk spannende thriller neer te zetten. Nergens zakt de goed opgebouwde spanning in, en dat is ook vooral te danken aan de soms weerzinwekkende details. De prachtige volzinnen die Maron door ‘Galgenveld’ heen weeft vergroten zeker het leesplezier: ‘De zwarte, openstaande mond van een dode die een veilig onderkomen biedt voor het jonge leven van de bromvlieg..’ 

De zin die het boek afsluit herbergt de belofte dat dit voor de komende delen van ‘De Noordzeemoorden’ ook zal gelden…

‘Ik zal haar vinden, mam. Wat er ook gebeurt, ik ga mijn zus vinden!’

*Dit boek las ik voor de leesclub van www.notjustanybook.nl*