Caroline Kepnes - Jij **

Als een adembenemende vrouw Joes boekwinkel op Manhattan binnenloopt, weet hij het zeker: hij wil haar. Guinevere is perfect: mooi, stoer, slim en supersexy. En ze hebben ook meteen een leuk gesprek. Joe raakt totaal geobsedeerd: hij bespiedt haar, wil alles over haar weten, wil haar lichaam bezitten en haar gedachten beheersen. Joe gaat tot het uiterste om zijn verlangens werkelijkheid te maken. Hij hackt haar smartphone, leest al haar berichten en e-mails en komt zo achter haar diepste geheimen. En haar geheimen en obsessies zijn heftig en pijnlijk. Is Guinevere wel zo perfect als Joe zou willen? En is Joe wel zo voorkomend als Guinevere denkt?

Gezien de vele enthousiaste reacties op 'Jij', lijk ik een van de weinige te zijn die niet gecharmeerd was van deze thriller. Ik had enorm veel moeite om in het verhaal te komen, en tot het eind is dat ook niet gelukt. Ontzettend jammer, de tekst op de achterflap boeide mij namelijk meteen. Maar de verwachting die ik daardoor had, wist Caroline Kepnes niet waar te maken. Het aparte is dat ik niet volmondig kan zeggen dat dat door de schrijfstijl van Kepnes komt. De auteur weet mij bij vlagen wel degelijk te boeien, maar het is niet genoeg om enthousiast te raken van 'Jij'.

Maar waar ligt het dan wel aan? Is het het feit dat het soms allemaal wat langdradig is? Is het het feit dat het verhaal wordt verteld vanuit Joe's gedachten, en daardoor een soort lange monoloog is? Of is het misschien het feit dat de verhaallijn mij gewoon niet ligt? Ik kan mijn vinger er niet op leggen, maar als ik de vele enthousiaste reacties hoor en lees, raad ik je toch aan om 'Jij' zelf te gaan lezen zodat je je eigen oordeel kunt vormen.