Astrid Harrewijn - Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) ***

Sommige dingen doe je gewoon niet als je halverwege de dertig bent. Zoals je veilige vaste baan, je huis in Limburg en het vooruitzicht van een bruiloft inruilen voor een tijdelijke baan bij het Van Gogh Museum in Amsterdam. Noor doet het wél, tot verdriet van haar ouders en haar vriend. Ze betrekt samen met haar jongere zusje Kiki en studievriend Joost een verwaarloosd pandje aan de Herengracht. Kiki is bewust single, het zwarte schaap van de familie en ziet de wereld als haar speeltuin. Ze werkt voor Jeff Koons en brengt zijn spraakmakende tentoonstelling naar het Stedelijk. Joost, een vriendelijke maar ietwat stoffige vrijgezel, werkt als adviseur bij het Rijksmuseum.

Noor, Kiki en Joost delen lief, leed en de voordeur met elkaar en kennen maar één harde regel: thuis wordt er niet gesproken over het werk op het Museumplein. Terwijl het huis een verbouwing ondergaat ontdekt Noor zichzelf, de waarde van vriendschap, en een groot schandaal in de kunstwereld. Kortom: ze ontdekt het leven.

Astrid Harrewijn heeft al heel wat boeken op haar naam staan. Zo schreef ze onder andere Miss Communicatie, Miss Match en Miss Verstand, een drieluik over de drie hartsvriendinnen Didi, Lein en Iris.
In februari 2016 verscheen haar nieuwste boek Drie vrienden, een huis (en een klusjesman).
Aangezien ik nog niet eerder een boek van Harrewijn heb gelezen, was ik blij dat ik de kans kreeg om dat nu te doen.

Het repertoire van deze sympathieke auteur uit Den Haag valt onder de noemer 'chicklit'. Ik ben nooit echt een voorstander geweest van deze term, dus houd ik het liever bij 'feel-good roman'. Ik moet bekennen dat ik daar best even behoefte aan had na het lezen van diverse thrillers. En Harrewijn stelt mij niet teleur. Het verhaal begint meteen, dat leest prettig, en voor ik het weet ben ik door het eerste hoofdstuk heen. Dat smaakt naar meer. Harrewijn schrijft vlot en met een flinke dosis humor, maar weet tegelijk ook de nodige spanning in het verhaal te leggen. Haar personages daarentegen hadden best wat meer uitgediept kunnen worden. Noor krijgt flink wat voor haar kiezen in Drie vrienden, een huis (en een klusjesman), toch lijkt de wijze waarop zij dat incasseert een beetje kort door de bocht. Hoewel je haar ongerustheid goed kunt aanvoelen, komt het feit dat dat even later al weer gladgestreken lijkt te zijn een beetje vreemd over. Een reden daarvoor kan zijn dat er iets teveel gebeurtenissen de revue passeren. Iets minder 'leed' en iets geloofwaardiger qua verwerking zou dan een mooie balans vormen.

Dat Harrewijn een herkenbare manier van vertellen heeft, is wel duidelijk. Inleven in het verhaal en de personages kost je echt geen moeite, sterker nog; ik betrapte me erop dat ik bij sommige personages toch wel gelijk een duidelijke weerzin voelde. Dat toont wat mij betreft een behoorlijk goed inlevingsvermogen van de auteur, petje af. Al met al heb ik genoten van Drie vrienden, een huis (en een klusjesman), ik kijk uit naar het volgende boek van Astrid Harrewijn!