Therapeute Siri Bergman is net moeder geworden. Na een aantal turbulente jaren heeft ze haar leven eindelijk op orde en durft ze weer in de toekomst te geloven. Maar wanneer ze op een dag een doos met papieren doorneemt die van Stefan -haar overleden echtgenoot- zijn, vindt ze een onwaarschijnlijk verband tussen zijn dood en een onopgehelderde moord. Hoewel Siri dacht dat ze over Stefans dood heen was, kan ze de gedachte niet loslaten dat zijn tragische ongeval iets te maken heeft met de moord. Ze gaat de zaak op eigen houtje onderzoeken. Terwijl ze het verleden in wordt gezogen, dreigt haar eigen leven in elkaar te storten. Ze verliest steeds meer de greep op haar bestaan en verandert ten slotte van jager in prooi.
Voor Vrouwenthrillers schreef ik de volgende recensie:
Siri is therapeute van beroep en getrouwd met Markus, samen kregen ze zoontje Eric. Het is niet Siri’s eerste huwelijk, eerder was zij getrouwd met Stefan die door een noodlottig ongeval om het leven is gekomen. Inmiddels heeft zij het verlies van haar eerste man zo goed als verwerkt, en is ze gelukkig met Markus en hun zoontje. Maar wanneer ze op zolder een doos vindt met papieren van Stefan, stuit ze op vreemde aanwijzingen. Aanwijzingen die haar doen vermoeden dat de dood van haar man geen ongeluk of zelfmoord is geweest, maar moord. Het laat Siri niet los en ze gaat op eigen houtje op onderzoek uit. Voor ze het weet haalt het verleden haar in en vormt haar speurtocht naar de waarheid een ernstige bedreiging voor haar zo gelukkige bestaan.
Deze spannende thriller komt van de hand van de Zweedse zussen Camilla Grebe en Asa Träff. Het is hun derde boek, eerder verschenen al Vredig en Bitterder dan de dood. Ook zonder de eerste twee thrillers gelezen te hebben kan ik concluderen dat de zussen gezegend zijn met een formidabele schrijfstijl.
Vanaf de eerste bladzijde word je meegezogen in het verhaal, vat je onmiddellijk sympathie op voor hoofdpersoon Siri en is de spanning zo drukkend dat je het boek niet meer weg wilt leggen. Ook de keuze om de gebeurtenissen uit heden en verleden om en om te vertellen is geniaal; als lezer weet je niks meer en minder dan Siri zelf. Je loopt als het ware naast haar als zij op eigen houtje naar antwoorden gaat zoeken.
Voor je stierf is een prachtig boek. Het stemt je tot nadenken over de liefde, en het vertrouwen in elkaar. Wat doe je als degene van wie je zoveel hield een heel ander persoon blijkt te zijn geweest? Als lezer leef je erg mee met Siri, en je vraagt je af hoe zij dit alles moet gaan verwerken. Voor je stierf heeft alles in zich wat een thriller zou moeten hebben, dus het krijgt de volle vijf sterren!
vrijdag 27 september 2013
Marijke Verhoeven - Onder mijn huid ***
Julia en Paul zijn gescheiden, hun twaalfjarige dochter Laura woont bij Julia. Laura wordt erg gepest op haar school en dit heeft ernstige gevolgen. De tijd op school is een hel voor Laura en uiteindelijk neemt zij het besluit om bij haar vader te gaan wonen. Julia ziet lijdzaam toe hoe haar dochter zich van haar lijkt te vervreemden.
Het feit dat Julia net in een stormachtige relatie is verwikkeld met de knappe maar onbetrouwbare Mike maakt de situatie er niet beter op. Ze kan zich niet meer goed concentreren op haar werk en maakt daardoor veel fouten, waarvoor zij op het matje geroepen wordt. Wanneer Connor - de broer van Mike - en de duistere Jackson plotseling op het toneel verschijnen, raakt Julia verzeild in sinistere zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Langzaam raakt ze de grip op haar leven totaal kwijt.
Lees mijn gehele recensie op Leesfanaten...
Het feit dat Julia net in een stormachtige relatie is verwikkeld met de knappe maar onbetrouwbare Mike maakt de situatie er niet beter op. Ze kan zich niet meer goed concentreren op haar werk en maakt daardoor veel fouten, waarvoor zij op het matje geroepen wordt. Wanneer Connor - de broer van Mike - en de duistere Jackson plotseling op het toneel verschijnen, raakt Julia verzeild in sinistere zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Langzaam raakt ze de grip op haar leven totaal kwijt.
Lees mijn gehele recensie op Leesfanaten...
zaterdag 14 september 2013
Chinouk Thijssen - Hij is van mij ***
Zara - moeder van twee jonge kinderen en net gescheiden - wil graag weer aan het werk. Ze is dan ook dolblij wanneer ze wordt aangenomen als filiaalmanager in een kledingwinkel. Bovendien leert zij daar collega Arthur kennen, en al snel zijn ze stapelverliefd op elkaar. De omgang met haar andere collega's verloopt erg stroef, en Zara begrijpt niet goed hoe dit komt. De sfeer wordt steeds grimmiger en als één van de medewerksters dood wordt gevonden, volgen de gebeurtenissen elkaar in rap tempo op. Zara begint dreigbrieven te ontvangen, heeft het gevoel dat ze begluurd wordt en raakt steeds meer van streek. Wie heeft het op haar en haar kinderen gemunt? Of begint Zara echt haar verstand te verliezen?
Lees mijn gehele recensie op Leesfanaten
Lees mijn gehele recensie op Leesfanaten
Gillian Flynn - Verloren vrouw ****
Nick en Amy Dunne zijn vijf jaar getrouwd wanneer Amy plotseling verdwijnt. Al snel valt de verdenking op Nick. Het huwelijk blijkt lang niet zo liefdevol te zijn als hij wil doen geloven en hij houdt er ook al een jaar een vriendin op na. Maar is hij daadwerkelijk schuldig aan de verdwijning van zijn vrouw? En zo niet: hoe komt het dan dat alle aanwijzingen die er worden gevonden naar hem leiden?
Lees mijn gehele recensie op Leesfananten
Lees mijn gehele recensie op Leesfananten
Lisa Ballantyne - De schuldige *****
Daniel Hunter is advocaat in Londen. Wanneer hij de verdediging op zich neemt van de 11-jarige Sebastiaan Croll heeft dat een behoorlijke weerslag op zijn privéleven. Sebastiaan wordt ervan verdacht een jongetje uit zijn buurt te hebben gedood. Daniel herkent veel van zichzelf in de jongen; hij kampte vroeger met dezelfde boosheid en gewelddadigheid, verhuizend van het ene pleeggezin naar het andere. Tot hij bij Millie terechtkomt. Zij is de eerste die hem met liefde en zorg omringt en uiteindelijk adopteert zij de kleine Daniel. Maar wat is toch de reden dat hij vijftien jaar geleden alle banden met haar heeft verbroken? Daniel ziet zich gedwongen de confrontatie met zijn verleden aan te gaan, wil hij de jonge Sebastiaan bijstaan.
Lees hier de recensie die ik schreef voor Leesfanaten
Lees hier de recensie die ik schreef voor Leesfanaten
Diverse auteurs - Verleiding ***
'Verleiding' is een boekje met ruim 250 pagina's vol spanning en erotiek. Diverse bekende auteurs schreven een kort thrillerverhaal, waaronder Linda Jansma, Judith Visser, Svea Ersson en Isa Maron. Daarnaast bevat deze bundel de drie winnende verhalen van de schrijfwedstrijd die Vrouwenthrillers.nl organiseerde in samenwerking met De Crime Compagnie. De dertien verhalen zijn stuk voor stuk spannend met een vleugje erotiek. Het is echt een boek om mee te nemen op vakantie en lekker bij weg te dromen op het strand.
Lees hier de gehele recensie die ik schreef voor Leesfanaten
Lees hier de gehele recensie die ik schreef voor Leesfanaten
vrijdag 13 september 2013
Dolores Redondo - De beschermengel *****
Aan de oevers van de rivier de Baztan, op een van de meest magische plekken in het Spaanse Baskenland, wordt het naakte lichaam van een meisje gevonden. Binnen de kortste keren wordt er een verband gelegd met de moord van een maand eerder op een ander meisje. Inspecteur Amaia Salazar wordt belast met het onderzoek. Het brengt haar terug naar haar geboortestreek, waar ze eigenlijk ver vandaan had willen blijven. De moordenaar gaat symbolisch te werk en gebruikt elementen uit de Baskische mythologie, waardoor al snel het gerucht gaat dat de Basajaun, een mythisch wezen, de moorden heeft gepleegd. Ondertussen moet Amaia Salazar jaloerse collega’s de mond snoeren en de vete met haar zus bijleggen. Daarvoor moet ze echter eerst het geheim uit haar eigen verleden zien te ontrafelen.
Mijn recensie op Vrouwenthrillers.nl:
Kort achter elkaar worden de lijken van drie jonge meisjes gevonden. De wijze waarop de slachtoffers zijn achtergelaten is identiek, en roept alleen maar extra vragen op. Inspecteur Salazar moet flink graven om de antwoorden boven te halen, maar dat is niet het enige wat er boven komt..
Amaia Salazar is lang geleden het dorpje Elizondo ontvlucht en gaan studeren. Maar haar vlucht heeft meer te maken met haar moeder dan met haar studie. Nu is ze weer terug en verwikkeld in een zoektocht naar een moordenaar met een voorliefde voor oude tradities en mythologische gebruiken. Naarmate het onderzoek vordert wordt Amaia geconfronteerd met herinneringen uit haar jeugd, herinneringen die ze al die jaren angstvallig verborgen heeft gehouden.
Dolores Redondo heeft een meeslepende manier van vertellen; eenmaal aan het lezen vergeet je alles om je heen. Op indrukwekkende wijze zet de auteur haar personages neer. Verborgen gevoelens liggen net onder de oppervlakte; zowel Amaia als haar zussen kampen met wrokgevoelens uit hun jeugd en dat zorgt voor de nodige confrontaties. Door middel van terugblikken wordt langzaam duidelijk welke angstaanjagende gebeurtenissen ervoor hebben gezorgd dat Amaia wel moest vluchten.
De zoektocht naar de moordenaar wordt met veel kennis van zaken uitgerold. Als lezer tast je volkomen in het duister wat betreft de dader, en ik moet bekennen dat ik een ander voor ogen had.
Daar hou ik van: een thriller waarin niet veel wordt weggegeven en waarin niet al vrij snel de dader ontmaskerd wordt. De spanning wordt flink opgevoerd en langzaam wordt duidelijk dat de gebeurtenissen uit het verleden een grotere impact hebben gehad dan werd aangenomen. Kortom: een echte pageturner waarin je je naar hartelust kunt verliezen!
Mijn recensie op Vrouwenthrillers.nl:
Kort achter elkaar worden de lijken van drie jonge meisjes gevonden. De wijze waarop de slachtoffers zijn achtergelaten is identiek, en roept alleen maar extra vragen op. Inspecteur Salazar moet flink graven om de antwoorden boven te halen, maar dat is niet het enige wat er boven komt..
Amaia Salazar is lang geleden het dorpje Elizondo ontvlucht en gaan studeren. Maar haar vlucht heeft meer te maken met haar moeder dan met haar studie. Nu is ze weer terug en verwikkeld in een zoektocht naar een moordenaar met een voorliefde voor oude tradities en mythologische gebruiken. Naarmate het onderzoek vordert wordt Amaia geconfronteerd met herinneringen uit haar jeugd, herinneringen die ze al die jaren angstvallig verborgen heeft gehouden.
Dolores Redondo heeft een meeslepende manier van vertellen; eenmaal aan het lezen vergeet je alles om je heen. Op indrukwekkende wijze zet de auteur haar personages neer. Verborgen gevoelens liggen net onder de oppervlakte; zowel Amaia als haar zussen kampen met wrokgevoelens uit hun jeugd en dat zorgt voor de nodige confrontaties. Door middel van terugblikken wordt langzaam duidelijk welke angstaanjagende gebeurtenissen ervoor hebben gezorgd dat Amaia wel moest vluchten.
De zoektocht naar de moordenaar wordt met veel kennis van zaken uitgerold. Als lezer tast je volkomen in het duister wat betreft de dader, en ik moet bekennen dat ik een ander voor ogen had.
Daar hou ik van: een thriller waarin niet veel wordt weggegeven en waarin niet al vrij snel de dader ontmaskerd wordt. De spanning wordt flink opgevoerd en langzaam wordt duidelijk dat de gebeurtenissen uit het verleden een grotere impact hebben gehad dan werd aangenomen. Kortom: een echte pageturner waarin je je naar hartelust kunt verliezen!
Femmie van Santen - Lege handen ***
Een jonge vrouw rooft een pasgeboren baby uit een Limburgs ziekenhuis. Drie jaar later is het misdrijf nog steeds niet opgelost. Er zit een rechercheur op de zaak, maar het onderzoek staat op een laag pitje. Het gezin waarin het meisje geboren is, lijkt weer op te krabbelen, maar in werkelijkheid weten ze zich geen raad met het verlies. Cas, de vader, stort zich op zijn werk en de moeder Valerie begint haar eigen, krankzinnige zoektocht naar het meisje.
Het zal je maar gebeuren; je pasgeboren dochtertje wordt ontvoerd vanuit de kraamkamer en is sindsdien spoorloos verdwenen. Drie jaar later lijkt het ogenschijnlijk goed te gaan met Valerie. Maar in tegenstelling tot de politie, en zelfs haar man Cas, kan zij zich niet neerleggen bij het schrijnende verlies. Ze weet zeker dat haar kindje nog leeft, en ze zal niet rusten voor ze haar heeft gevonden!
Lege handen is een mooi en helder verhaal en de huiselijke taferelen doen tot de verbeelding spreken. Maar een echte thriller vind ik het niet. De loop van het verhaal wordt al snel weggegeven, en ook de identiteit van de dader laat niet lang op zich wachten. Storend is dit niet echt; de boeiende manier van schrijven van van Santen maakt veel goed. Valerie wordt goed beschreven, haar emoties en vastberadenheid zijn erg herkenbaar, vooral voor lezeressen met kinderen. Ook een zekere mate van spanning is aanwezig: in schuingedrukte gedeeltes komt een andere vrouwelijke hoofdpersoon aan het woord. Door de ik-vorm waarin dit geschreven is, krijg je als lezer een kijkje in de gedachten van deze persoon.
Hoewel een thriller-achtige spanning dus achterwege blijft, en de ontknoping niet echt onverwacht is, is dit boek het zeker wel waard om te lezen. Het boeiende verhaal is op een heel beeldende manier geschreven, en het onthutsende gevoel bekruipt je dat dit een ieder van ons kan overkomen.
Dit boek las ik voor Vrouwenthrillers.nl.
Recensie Lege handen
Het zal je maar gebeuren; je pasgeboren dochtertje wordt ontvoerd vanuit de kraamkamer en is sindsdien spoorloos verdwenen. Drie jaar later lijkt het ogenschijnlijk goed te gaan met Valerie. Maar in tegenstelling tot de politie, en zelfs haar man Cas, kan zij zich niet neerleggen bij het schrijnende verlies. Ze weet zeker dat haar kindje nog leeft, en ze zal niet rusten voor ze haar heeft gevonden!
Lege handen is een mooi en helder verhaal en de huiselijke taferelen doen tot de verbeelding spreken. Maar een echte thriller vind ik het niet. De loop van het verhaal wordt al snel weggegeven, en ook de identiteit van de dader laat niet lang op zich wachten. Storend is dit niet echt; de boeiende manier van schrijven van van Santen maakt veel goed. Valerie wordt goed beschreven, haar emoties en vastberadenheid zijn erg herkenbaar, vooral voor lezeressen met kinderen. Ook een zekere mate van spanning is aanwezig: in schuingedrukte gedeeltes komt een andere vrouwelijke hoofdpersoon aan het woord. Door de ik-vorm waarin dit geschreven is, krijg je als lezer een kijkje in de gedachten van deze persoon.
Hoewel een thriller-achtige spanning dus achterwege blijft, en de ontknoping niet echt onverwacht is, is dit boek het zeker wel waard om te lezen. Het boeiende verhaal is op een heel beeldende manier geschreven, en het onthutsende gevoel bekruipt je dat dit een ieder van ons kan overkomen.
Dit boek las ik voor Vrouwenthrillers.nl.
Recensie Lege handen
maandag 2 september 2013
Nathalie Pagie - De toneelclub ***
Na een traumatische relatie verhuist Elin naar een andere stad om een
nieuw leven op te bouwen. Dat lukt aardig; ze vindt een leuke baan en pakt ook
haar liefde voor toneel weer op door zich aan te sluiten bij een
toneelgezelschap. Langzaam krijgt Elin weer grip op haar leven. Maar dan loopt
ze een oude bekende tegen het lijf en dat roept nare gebeurtenissen uit het
verleden naar boven. Gebeurtenissen die ze het liefst wil vergeten. Elin ziet
zich genoodzaakt een drastisch besluit te nemen; als ze niet weer het
slachtoffer wil worden zal ze af moeten rekenen met de demonen uit haar
verleden.
Nathalie Pagie, woonachtig in Breda, (1974) is tekstschrijver en communicatieadviseur. ‘De
toneelclub’ is haar debuut, waarmee zij haar grenzen verlegt naar het
auteurschap. Momenteel werkt Pagie aan haar tweede boek.
De proloog vormt een krachtige
binnenkomer wat er voor zorgt dat ‘De toneelclub’ veelbelovend van start gaat.
Maar toch weet de auteur de spanning die zij opbouwt niet geheel vast te
houden. En dat is jammer want de ingrediënten voor een goede thriller zijn volop aanwezig. Bovendien nodigt haar onderhoudende manier van schrijven zeker uit
tot lezen. Ook de personages worden goed uitgewerkt; het kost de lezer totaal
geen moeite om zich in te kunnen leven. De omschrijving van het gevoel van
wanhoop wat Elin overvalt als zij zich
geconfronteerd ziet met haar vroegere plaaggeest, getuigt van een sterk
inlevingsvermogen. Dat zorgt voor herkenning bij de lezer; hebben we niet
allemaal ooit in ons leven te maken gehad met een persoon die ons zo in een
hoek wist te drijven? De manier waarop Elin omgaat met deze gevoelens, haar drastische
aanpak en de heftige gevolgen daarvan, worden treffend weergegeven.
Kortom: ‘De toneelclub’ is een prettig
leesbare thriller, maar had hoger gescoord wanneer Nathalie Pagie de beloofde spanning
beter had weten waar te maken.
Ik ben erg benieuwd of Pagie dit in haar tweede
thriller recht weet te trekken, voor mij zou dat een extra ster in mijn
beoordeling betekenen.
Hierbij wil ik Uitgeverij Boekerij hartelijk danken voor het toesturen van een recensie-exemplaar van "De toneelclub'.
Abonneren op:
Posts (Atom)