Mijn recensie op Vrouwenthrillers.nl:
Kort achter elkaar worden de lijken van drie jonge meisjes gevonden. De wijze waarop de slachtoffers zijn achtergelaten is identiek, en roept alleen maar extra vragen op. Inspecteur Salazar moet flink graven om de antwoorden boven te halen, maar dat is niet het enige wat er boven komt..
Amaia Salazar is lang geleden het dorpje Elizondo ontvlucht en gaan studeren. Maar haar vlucht heeft meer te maken met haar moeder dan met haar studie. Nu is ze weer terug en verwikkeld in een zoektocht naar een moordenaar met een voorliefde voor oude tradities en mythologische gebruiken. Naarmate het onderzoek vordert wordt Amaia geconfronteerd met herinneringen uit haar jeugd, herinneringen die ze al die jaren angstvallig verborgen heeft gehouden.
Dolores Redondo heeft een meeslepende manier van vertellen; eenmaal aan het lezen vergeet je alles om je heen. Op indrukwekkende wijze zet de auteur haar personages neer. Verborgen gevoelens liggen net onder de oppervlakte; zowel Amaia als haar zussen kampen met wrokgevoelens uit hun jeugd en dat zorgt voor de nodige confrontaties. Door middel van terugblikken wordt langzaam duidelijk welke angstaanjagende gebeurtenissen ervoor hebben gezorgd dat Amaia wel moest vluchten.
De zoektocht naar de moordenaar wordt met veel kennis van zaken uitgerold. Als lezer tast je volkomen in het duister wat betreft de dader, en ik moet bekennen dat ik een ander voor ogen had.
Daar hou ik van: een thriller waarin niet veel wordt weggegeven en waarin niet al vrij snel de dader ontmaskerd wordt. De spanning wordt flink opgevoerd en langzaam wordt duidelijk dat de gebeurtenissen uit het verleden een grotere impact hebben gehad dan werd aangenomen. Kortom: een echte pageturner waarin je je naar hartelust kunt verliezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten