zondag 4 oktober 2015

Mijn eerste kennismaking met de boeken van Marelle Boersma was 'Vals alarm'

Wat als je ex uit is op wraak... Janna probeert haar veeleisende baan zo goed mogelijk te combineren met de zorg voor haar dochter Fleur en haar echtgenoot Roderick. Als Roderick opeens bij een jongere vriendin intrekt, blijkt hij zijn vertrek zorgvuldig te hebben voorbereid. Janna blijft berooid achter. Ze onderneemt een laatste poging om de schade te beperken, maar haalt zich hiermee de woede van haar ex op de hals. Te laat beseft ze dat Roderick haar harder kan raken dan ze ooit had gedacht. Als hij ervoor zorgt dat Fleur gedwongen uit huis geplaatst wordt, knapt er iets in haar...

'Vals alarm' was het eerste boek van Marelle Boersma dat ik las. Hoewel dat alweer een flinke poos geleden is, kan ik mij nog heel goed herinneren hoe ik totaal gegrepen werd door het beklemmende verhaal. De indringende wijze waarop Boersma haar personages tot leven weet te wekken maakt dat je meteen het verhaal in wordt getrokken. De machteloosheid, paniek, angst, maar ook woede waardoor Janna wordt overspoeld, voel je tot in het diepst van je ziel. Zeker wanneer je zelf moeder bent. Het onthutsende feit dat deze vreselijke gebeurtenissen echt (kunnen) voorkomen is ronduit griezelig. 

Als lezer voel je je samen met Janna lamgeslagen wanneer Roderick zijn ware aard laat zien. Je ervaart haar bittere tranen, haar wanhoop en haar uiteindelijk hervonden strijdkracht. Je staat achter haar wanneer zij alles op alles zet om haar kleine meisje -waar ze zo van houdt- uit de handen van Bureau Jeugdzorg te krijgen. Je wilt alleen nog maar doorlezen om te weten te komen of Janna zal slagen in haar vastberaden missie, of dat zij te laat zal zijn en zonder haar dochter verder zal moeten. 

Het feit dat ik alle emoties moeiteloos kon voelen, boos werd op sommige personages, kippenvel kreeg van de spanning en tegelijkertijd tranen in mijn ogen van ontroering, zorgde er voor dat ik Marelle Boersma's naam meteen toevoegde aan mijn lijstje met favoriete auteurs. En tot op de dag van vandaag heb ik daar geen seconde spijt van gehad!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten